Wielki szlak himalajski

  • Home
  • Aktualności
  • Wyprawy
  • Prezentacje
  • O nas
  • Kontakt
  • WSH 2015
  • Start
  • Historia Wielkiego Szlaku

Historia Wielkiego Szlaku

Historia Wielkiego Szlaku

Wielki Szlak Himalajski został otwarty w roku 2011, który był w Nepalu rokiem turystyki. Według oficjalnych danych nepalską część Himalajów odwiedza rocznie około 124 tys. turystów, ale większość z nich porusza się w trzech regionach: masywu Annapurny, w okolicach Mount Everestu oraz w regionie Langtang, w pobliżu Katmandu. Turystyka uważana jest przez władze Nepalu za bardzo istotną gałąź nepalskiej gospodarki a magnesem na turystów ma być bogactwo kulturowe zachowane w górach – według rządowych statystyk w Nepalu jest około 50 grup etnicznych, a większość z nich zamieszkuje tereny górskie.

Odnotowane początki trawersu Himalajów to rok 1982, gdy Arlene Blum (amerykańska alpinistka, feministka, pisarka, publicystka i naukowiec. W 1978 zorganizowała i poprowadziła pierwszą kobiecą wyprawę na Annapurnę) wraz z podróżnikiem i pisarzem Hugh Swift'em jako pierwsi przedstawiciele świata zachodniego przeszli trasę o długości 4500 km wędrując przez Bhutan, Nepal i Indie począwszy od wschodniej granicy Bhutanu a skończywszy w Ladakhu w Indiach, wspinając się po drodze przełęcze na wysokości 6000 m.n.p.m. i docierając do dolin rzek na 600 m.n.p.m. Wędrówka została udokumentowana w książce Blum pod tytułem Breaking Trail.

Leczenie powinno być podjęte w jednym spożycia i nie należy ponownie podawać podczas tej samej nocy. Zalecana dzienna dawka dla dorosłych wynosi 10 mg Zolpidem Schlaftabletten 10mg być natychmiast podjęte przed snem. Najniższa skuteczna dawka dobowa zolpidemu powinny być stosowane i nie może przekraczać 10 mg. Podobnie jak w przypadku wszystkich leków nasennych, długotrwałe stosowanie nie jest zalecane i przebieg leczenia nie powinien przekraczać czterech tygodni. Czas trwania leczenia powinien być zazwyczaj waha się od kilku dni do dwóch tygodni, maksymalnie czterech tygodni w tym zwężająca się, gdzie jest to uzasadnione klinicznie. W niektórych przypadkach rozszerzenie poza maksymalny okres leczenia może być konieczne; jeśli tak, to nie powinno odbywać się bez ponownej oceny stanu pacjenta.Dzieci i młodzież. Zolpidem nie jest zalecany do stosowania u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat ze względu na brak danych uzasadniających stosowanie w tej grupie wiekowej Info: Home
Email: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Tel: + 48 601 760 352

W roku 1983 dwaj angielscy bracia Richard i Adrian Crane przebiegli odcinek od Kangczendzongi do Nanga Parbat w czasie poniżej 100 dni. W swojej książce Running the Himalayas wspominają, że w 1980 roku zespół złożony z członków Indyjskiej Armii wyruszył z Arunchal Pradesh (stan w północno-wschodniej części Indii) i po prawie dwóch latach wędrówki szlakiem wysokogórskim zakończył swoją podróż w Karakorum. Wędrówka miała charakter sztafety i prawdopodobnie żaden z jej uczestników nie pokonał trasy w całości". Bracia Crane spotkali na swej drodze również Brytyjską Kobiecą Trans-Himalajską Wyprawę, która w styczniu 1983 wyruszyła z Sikkimiu (stan w północno-wschodniej części Indii) i częściowo pokonywała trasę autobusami. Natomiast bracia Crane podróżowali „na super lekko. Jeden plecak, jeden śpiwór, jeden zestaw ubrań, jedna para butów dla każdego i na spółkę: mapa, notesy, aparat fotograficzny, scyzoryk, bidon i dwie plastikowe łyżeczki. Żadnych przewodników, żadnych tragarzy, żadnego jedzenia, żadnej wody. A na dodatek pokonywaliśmy trasę biegiem. Z logicznego punktu widzenia pomysł był absurdalny.

W 1994 Francuzi: Paul-Eric Bonneau i Bruno Poirier przemierzyli Himalaje Nepalu w 42 dni (od 21 października do 1 grudnia 1994) i nazwali swój wyczyn Trans-Nepal-Himalaje. Pokonali 2000 km (+/- 55 000m) pomiędzy Pashupatinagar (wschodnia granica Nepalu) i Mahakali (zachodnia granica Nepalu), docierając również do Mount Everest Base Camp.

Prawie 10 lat później, w roku 2003 Rosie Swale-Pope przebiegła górami całą długość Nepalu (wczesny Wieli Szlak Himalajski) z udziałem zespołu wspierającego, pokonując 1700 km w 68 dni w celu zebrania pieniędzy dla organizacji charytatywnej Nepal Trust.

Podobną trasę w roku 2007 pokonała dr Gillian Holdsworth a relacja z wyprawy została zamieszczona na stronie internetowej British Nepal Medical Trust.

Jednakże właściwy początek Wielkiego Szlaku Himalajskiego w Nepalu to początek roku 2009, gdy Robin Boustead wraz ze swoją żoną Judy Smith i przyjaciółmi przeszedł szlak etapami rozpoczynając we wrześniu 2008 roku. Rozpoznanie i identyfikacja szlaków wysokogórskich dostępnych dla turystów wymagało wiele wysiłku. Robin powiedział, że „gdyby ktoś zebrał wystarczającą ilość informacji o tym regionie, byłaby to wspaniała trasa dla każdego". Tym kimś był właśnie Robin, który skrupulatnie dokumentował trasę z użyciem GPS. Trasa, odległości, wzniesienia, źródła wody, wioski i miejsca biwakowe zostały opisane w jego przewodniku o Wielkim Szlaku Himalajskim. What are high cbd cannabis seeds USA ?

Turystyka na rzecz rozwoju

W 2006 roku holenderska organizacja pozarządowa SNV wraz z International Centre for Integrated Mountain Development (ICIMOD) z Katmandu zaproponowały rządowi nepalskiemu utworzenie oficjalnego Wielkiego Szlaku Himalajskiego prowadzącego z rejonów Kangczendzongi na wschodzie do Api-Saipal na zachodzie Nepalu oraz wykorzystanie szlaku do rozwoju najbiedniejszych i najbardziej odległych rejonów górskich Nepalu. Pomysł spotkał się z dobrym przyjęciem i w roku 2008 rząd nepalski przy wsparciu SNV stworzył Great Himalaya Trail Development Programme (GHTDP) – inicjatywę o charakterze publiczno-prywatnym, pod przewodnictwem nepalskiego Ministerstwa Turystyki i Lotnictwa Cywilnego. Przy finansowym wsparciu UK Department for International Development UKAID rząd nepalski ściśle współpracuje z organizacjami turystycznymi, organizacjami pozarządowymi i lokalnymi społecznościami na rzecz rozwoju Wielkiego Szlaku Himalajskiego jako nowego, globalnie rozpoznawanego produktu turystycznego Nepalu, a który jednocześnie zarządzany jest z zachowaniem dobrych praktyk odpowiedzialnej turystyki stwarzającej miejsca pracy i poprawiającej sytuację ekonomiczną lokalnej społeczności, jak również przyczyniającej się do zachowania dziedzictwa naturalnego i kulturowego Nepalu.

Wielki Szlak Himalajski jest stosunkowo nowym produktem turystycznym i z pewnością będzie się rozwijał i zmieniał w najbliższych latach na skutek sugestii i pomysłów turystów pokonujących szlak. Dlatego warto wybrać się na szlak właśnie teraz.

Źródło: http://thegreathimalayatrail.org/

Etykiety
  • the great himalaya trial
  • himalaje

Artykuły powiązane

  • Wielki Szlak Himalajski w rejonie Makalu, czyli 1700 km czystego piękna
  • To nie jest zwyczajny szlak.Bartosz w rozmowie z portalem Wyprawy Marzeń
  • Odpowiedzialna turystyka
Powrót na górę
  • Polski (PL)
  • English (UK)
  • Wielki Szlak Himalajski - 2017 Indie
    • Projekt wyprawy
  • Relacje i testy
  • Media o nas
  • Historia Wielkiego Szlaku
  • Odpowiedzialna turystyka
  • Kodeks postępowania

NEWSLETTER

Copyright © wielkiszlakhimalajski.pl 2023 All rights reserved. Custom Design by Youjoomla.com
Historia Wielkiego Szlaku

Informacje o plikach cookie

Ta strona używa plików Cookies. Dowiedz się więcej o celu ich używania i możliwości zmiany ustawień Cookies w przeglądarce.